Αν από την άσκηση εξορθολογισμού του κόστους της επιχείρησης προκύψει μεγάλη συμμετοχή του ενοικίου που καταβάλει η επιχείρηση για τη στέγαση των λειτουργιών της, τότε είναι επιβεβλημένη η αναζήτηση τρόπου μείωσης του ενοικίου.

Σε κάθε περίπτωση πάντως, οι επιχειρήσεις πρέπει να έχουν υπόψη τους ότι η ανισορροπία προσφοράς-ζήτησης επαγγελματικών ακινήτων έχει οδηγήσει σε σημαντική πτώση τις εμπορικές αξίες μεγάλων οδών με επακόλουθο τη μείωση των τιμών της γης και των εμπορικών τιμών των ακινήτων.

Παράλληλα, ειδικά τα εμπορικά καταστήματα, έχουν πληγεί λόγω της παρατεταμένης οικονομικής κρίσης που έχει οδηγήσει σε μεγάλη πτώση των πωλήσεων αγαθών και υπηρεσιών. Πολλές επιχειρήσεις έχουν κλείσει. Το γεγονός έχει οδηγήσει σε αύξηση των κενών χώρων προς ενοικίαση με αποτέλεσμα η υπερβάλλουσα προσφορά ακινήτων να διευκολύνει την πτώση των τιμών των ενοικίων.

Αποτέλεσμα αυτού είναι να παρατηρείται σαφής τάση μείωσης των ενοικίων γραφείων-καταστημάτων και από την πλευρά των ιδιοκτητών, που επιδιώκουν να ενοικιαστεί το ακίνητό τους για να μη μείνει κενό για μεγάλο διάστημα και να επιβαρυνθούν περισσότερο με φόρους ιδιοκτησίας και πάγια τέλη.

Στους επαγγελματίες του χώρου επικρατεί η άποψη ότι, κατά τη διάρκεια της τρέχουσας κρίσης και μέχρι να επέλθει ισορροπία στην αγορά, οι τιμές των ενοικίων επαγγελματικής στέγης αναμένεται να συνεχίσουν τηνφθίνουσα πορεία.

Οι συνθήκες αυτές δημιουργούν ευνοϊκό περιβάλλον και δίνουν στους ενοικιαστές επιχειρηματίες αρκετά επιχειρήματα για να διαπραγματευτούν με τους εκμισθωτές τους.

Η διαπραγμάτευση αυτή για να πετύχει θα πρέπει να έχει σχεδιαστεί, να έχει τεθεί από την πλευρά της επιχείρησης ένας ρεαλιστικός στόχος που να μπορεί να οδηγήσει σε αμοιβαία ικανοποίηση (win-win προσέγγιση) και να πραγματοποιηθεί σε κλίμα ειλικρίνειας με σεβασμό στη θέση και των δύο πλευρών. Ποσοτικά επιχειρήματα και παραδείγματα που θα αναφερθούν από την πλευρά της επιχείρησης θα βοηθήσουν πολύ.

Σημαντικό είναι η προσπάθεια να μην εγκαταλειφτεί με την πρώτη αποτυχία. Η μείωση του ενοικίου είναι πολύ κρίσιμη για τη διατήρηση της βιωσιμότητας της επιχείρησης.

Εάν όμως, παρά τις προσπάθειες, η πλευρά του ιδιοκτήτη δεν πείθεται να συμβιβαστεί, τότε η επιχείρηση έχει να επιλέξει μεταξύ των τριών ακόλουθων λύσεων:

• Να παραμείνει στο ακίνητο με το υψηλό ενοίκιο και να καταβάλει προσπάθειες να αυξήσει τον κύκλο εργασιών της ώστε να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της
• Να εξετάσει το ενδεχόμενο μεταστέγασής της σε φθηνότερο ακίνητο
• Να διεκδικήσει νομικά τη μείωση του ενοικίου

Στην περίπτωση που αποφασιστεί η τρίτη επιλογή, σύμφωνα με τον, όλο και αυξανόμενο, αριθμό δικαστικών αποφάσεων που οδηγούν σε μείωση του καταβαλλόμενου ενοικίου, καταγράφεται ως σημαντικό να ενισχυθούν τα επιχειρήματα της διεκδίκησης. Παρατίθενται στη συνέχεια κάποια για πιθανή χρήση:

• αιφνίδια μεταβολή των οικονομικών συνθηκών και πρωτοφανής για τα ελληνικά δεδομένα οικονομική κρίση που επέφερε ανασφάλεια, έλλειψη ρευστότητας, αύξηση της ανεργίας και μείωση του τουρισμού, με επακόλουθο την περαιτέρω μείωση των ακαθάριστων εσόδων (τζίρου) της επιχείρησης και το κλείσιμο πολλών εμπορικών καταστημάτων της περιοχής τα οποία παραμένουν κενά
• απόδειξη της προφανούς δυσαναλογίας μεταξύ του καταβαλλόμενου μισθώματος και εκείνου που προκύπτει με βάση το σύστημα του αντικειμενικού προσδιορισμού της μισθωτικής αξίας του μισθίου
• παρουσίαση πρόσφορων συγκριτικών στοιχείων όμορων καταστημάτων, από τα οποία αποδεικνύεται ότι αυτά ενοικιάζονται σε πολύ χαμηλότερες τιμές
• μείωση του ρυθμού ανόδου των τιμών (πληθωρισμού),  ώστε με βάση τις συνθήκες αυτές η εκπλήρωση της παροχής, ήτοι η καταβολή μισθώματος και η συμφωνηθείσα αναπροσαρμογή σε ποσοστό, π.χ. 5% ετησίως (όπου βεβαίως ισχύει), να μην ανταποκρίνεται στις προϋποθέσεις του άρθρου 288ΑΚ, ήτοι στην καλή πίστη, όπως αυτή διαμορφώνεται κατά τα κρατούντα συναλλακτικά ήθη.